Dziś czas na recenzję trzeciej, ostatniej części trylogii Silver, autorstwa Kerstin Gier. Recenzje poprzednich części możecie znaleźć TU – Pierwsza księga snów i TU – Druga księga snów. „Silver – Trzecia księga snów” choć zapowiadała się bardzo fajnie, to rozczarowała mnie brakiem dynamiki i rozwinięcia akcji. Zrobiło się trochę nudno, przynajmniej jeżeli chodzi o główny – senny – wątek. Nie zaskoczyło mnie tu nic, no może tylko to, że właśnie nic mnie nie zaskoczyło.. Ponadto, nie doczekałam się wytłumaczenia pewnych rzeczy, na które czekałam po częściach I i II. Mam wręcz wrażenie jakbym czekała na część IV… Może jest taka w planach, a ja po prostu o tym jeszcze nic nie wiem? 😉

Nie będę się za bardzo rozpisywać, bo druga część jest tak samo dobra jak pierwsza, więc nie ma co się rozwodzić 🙂 Autorka się jak zwykle postarała – nadal jest zabawnie i trochę tajemniczo. Naprawdę wciąga, choć jest już bardziej przewidywalna niż pierwszy tom – „Silver – Pierwsza Księga Snów”. Tym razem także nie mogłam się oderwać, przeczytałam całą przy jednym podejściu i od razu zabrałam się za część trzecią…